Na miña paixón pola natureza, se algún animal admiro por encima de todos, sen dúbida algunha é o lobo. A primeira vez que o vin, hai máis de dez anos, coñecín un animal extraordinario, que conformou para min a representación dos animais ceibes e salvaxes. Dende aquela, os nosos camiños cruzáronse moitas veces. Canto máis o coñezo, canto máis o observo, máis o admiro. E máis se cabe, son consciente das tremendas inxustizas que se cometen contra o luxo que é o lobo ibérico. Esa imaxe tan negativa dos contos e fábulas, a dun animal sanguinario devoranenos, nada ten que ver co animal real, o biolóxico. A pesar disto, por tradición ou ignorancia, mantense nunha grande parte da sociedade o medo a ese animal que só existe en contos coma o de carapuchiña vermella.
sábado, 23 de enero de 2010
A outra cara do Lobo
Etiquetas:
Lobo
Suscribirse a:
Enviar comentarios (Atom)
No hay comentarios:
Publicar un comentario